Rezultati posljednje studije govore da bi koridori, odnosno "zeleni" hodnici, koji povezuju odvojena ostrva ekosistema trebali biti u određenoj mjeri asimetrični. Pri njihovom planiranju je potrebno što vjernije oponašati prirodno okruženje. Odgovarajući matematički modeli mogu pomoći pri donošenju odluke o načinu građenja ovih koridora koji mogu biti različitih veličina, od onih u vidu šumskog pojasa dugačkih po nekoliko kilometara do tako malih kao što su to tuneli ispod autoputa.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nova oblast u nauci o okolišu, nazvana ekologija koridora, omogućava fizičke konekcije među biljkama i životinjskim staništima. Bez ovakvih konekcija životinje ne bi mogle doći do hrane, vode ili skloništa a biljke ne bi bile u stanju da rašire polen i sjeme, sve ovo se naravno direktno odražava na ljudsku populaciju.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Ljudska bića teže da razmišljaju u smislu pravilnih, simetričnih struktura, ali stvarni svijet je dosta nepravilniji ", rekao je Mahhtew Holland sa kalifornijskog univerziteta Davis. "Pronašli smo da su simetrični sistemi koridora u značajnoj mjeri manje efikasni nego oni dizajnirani sa više slučajnih ili asimetričnih elemenata".

 

 

 

 

 

 

 

Holland i Alan Hastings su izvijestili o svojim zapažanjima u članku "Snažan efekat rasute mrežne strukture na ekološku dinamiku" objavljenog 19. 0ktobra ove godine u časopisu "Priroda". Hastings se već dugo bavi upotrebom matematičkih modela pri rasvjetljavanju sličnih problema kao što su invazija slano barske trave u zaljevu San Francisco, klimatske promjene i njeni efekti na koralne grebene, te morske rezerve i opadanje riblje populacije.
 

 

 

Izvor: Kalifornija Univerzitet, Davis, 20. oktobar 2008g.